தமிழ் வேதம்

2 எண்ணிக்கை பாடல் பாட

வண்ண மாடங்கள் சூழ்* திருக்கோட்டியூர்க்*

கண்ணன் கேசவன்* நம்பி பிறந்தினில்*

எண்ணெய் சுண்ணம்* எதிரெதிர் தூவிடக்*

கண்ணன் முற்றம்* கலந்து அளறு ஆயிற்றே. (2)

சீதக் கடலுள்* அமுது அன்ன தேவகி*

கோதைக் குழலாள்* அசோதைக்குப் போத்தந்த*

பேதைக் குழவி* பிடித்துச் சுவைத்து உண்ணும்*

பாதக் கமலங்கள் காணீரே*

பவள வாயீர் வந்து காணீரே (2)

வஞ்சனையால் வந்த* பேய்ச்சி முலை உண்ட*

அஞ்சன வண்ணனை* ஆய்ச்சி தாலாட்டிய*

செஞ்சொல் மறையவர் சேர்* புதுவைப் பட்டன் சொல்*

எஞ்சாமை வல்லவர்க்கு* இல்லை இடர்தானே (2)

தன்முகத்துச் சுட்டி* தூங்கத் தூங்கத் தவழ்ந்து போய்ப்*

பொன்முகக் கிண்கிணி ஆர்ப்பப்* புழுதி அளைகின்றான்*

என்மகன் கோவிந்தன்* கூத்தினை இள மா மதீ!*

நின்முகம் கண்ணுள ஆகில்* நீ இங்கே நோக்கிப் போ (2)

மைத்தடங் கண்ணி* யசோதை தன்மகனுக்கு* இவை-

ஒத்தன சொல்லி* உரைத்த மாற்றம்* ஒளிபுத்தூர்-

வித்தகன் விட்டுசித்தன்* விரித்த தமிழ் இவை*

எத்தனையும் சொல்ல வல்லவர்க்கு* இடர் இல்லையே (2)

தொடர் சங்கிலிகை சலார்-பிலார் என்னத்* தூங்கு பொன்மணி ஒலிப்பப்*

படு மும்மதப் புனல் சோர வாரணம் பைய* நின்று ஊர்வது போல்*

உடன் கூடிக் கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப* உடை மணி பறை கறங்க*

தடந் தாளிணை கொண்டு சார்ங்கபாணி* தளர்நடை நடவானோ

ஆயர் குலத்தினில் வந்து தோன்றிய* அஞ்சனவண்ணன் தன்னைத்*

தாயர் மகிழ ஒன்னார் தளரத்* தளர்நடை நடந்ததனை*

வேயர் புகழ் விட்டுசித்தன்* சீரால் விரித்தன உரைக்கவல்லார்*

மாயன் மணிவண்ணன் தாள் பணியும்* மக்களைப் பெறுவர்களே* (2)

பொன் இயல் கிண்கிணி* சுட்டி புறங் கட்டித்*

தன் இயல் ஓசை* சலன்-சலன் என்றிட*

மின் இயல் மேகம்* விரைந்து எதிர் வந்தாற்போல்*

என் இடைக்கு ஓட்டரா அச்சோ* அச்சோ

எம்பெருமான்! வாராய் அச்சோ அச்சோ (2)

நச்சுவார் முன் நிற்கும்* நாராயணன் தன்னை*

அச்சோ வருக என்று* ஆய்ச்சி உரைத்தன*

மச்சு அணி மாடப்* புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்*

நிச்சலும் பாடுவார்* நீள் விசும்பு ஆள்வரே (2)

வட்டு நடுவே* வளர்கின்ற* மாணிக்க-

மொட்டு நுனையில்* முளைக்கின்ற முத்தே போல்*

சொட்டுச் சொட்டு என்னத்* துளிக்கத் துளிக்க* என்

குட்டன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் கோவிந்தன் என்னைப் புறம்புல்குவான்* (2)

ஆய்ச்சி அன்று ஆழிப் பிரான்* புறம்புல்கிய*

வேய்த் தடந்தோளி சொல்* விட்டுசித்தன் மகிழ்ந்து*

ஈத்த தமிழ் இவை* ஈரைந்தும் வல்லவர்*

வாய்த்த நன்மக்களைப் பெற்று* மகிழ்வரே (2)

மெச்சு ஊது சங்கம் இடத்தான்* நல் வேய் ஊதி*

பொய்ச் சூதிற் தோற்ற* பொறை உடை மன்னர்க்காய்*

பத்து ஊர் பெறாது அன்று* பாரதம் கைசெய்த*

அத் தூதன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*

அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (2)

வல்லாள் இலங்கை மலங்கச்* சரந் துரந்த*

வில்லாளனை* விட்டுசித்தன் விரித்த*

சொல் ஆர்ந்த அப்பூச்சிப்* பாடல் இவை பத்தும்

வல்லார் போய்* வைகுந்தம் மன்னி இருப்பரே (2)

மின் அனைய நுண் இடையார்* விரி குழல்மேல் நுழைந்த வண்டு*

இன் இசைக்கும் வில்லிபுத்தூர்* இனிது அமர்ந்தாய்! உன்னைக் கண்டார்*

என்ன நோன்பு நோற்றாள் கொலோ* இவனைப் பெற்ற வயிறு உடையாள்*

என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த* இருடிகேசா! முலை உணாயே (2)

வார் அணிந்த கொங்கை ஆய்ச்சி* மாதவா! உண் என்ற மாற்றம்*

நீர் அணிந்த குவளை வாசம்* நிகழ நாறும் வில்லிபுத்தூர்ப்*

பார் அணிந்த தொல் புகழான்* பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்*

சீர் அணிந்த செங்கண்மால் மேல்* சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே (2)

போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான்* பொரு திறற் கஞ்சன் கடியன்*

காப்பாரும் இல்லை கடல்வண்ணா* உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி*

பேய்ப்பால் முலை உண்ட பித்தனே!* கேசவ நம்பீ! உன்னைக் காது குத்த*

ஆய்ப் பாலர் பெண்டுகள் எல்லாரும் வந்தார்* அடைக்காய் திருத்தி நான் வைத்தேன் (2)

வெண்ணெய் அளைந்த குணுங்கும்* விளையாடு புழுதியும் கொண்டு*

திண்ணென இவ் இரா உன்னைத்* தேய்த்துக் கிடக்க நான் ஒட்டேன்*

எண்ணெய் புளிப்பழம் கொண்டு* இங்கு எத்தனை போதும் இருந்தேன்*

நண்ணல் அரிய பிரானே!* நாரணா! நீராட வாராய் (2)

கார் மலி மேனி நிறத்துக்* கண்ணபிரானை உகந்து*

வார் மலி கொங்கை யசோதை* மஞ்சனம் ஆட்டிய ஆற்றைப்*

பார் மலி தொல் புதுவைக் கோன்* பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல்*

சீர் மலி செந்தமிழ் வல்லார்* தீவினை யாதும் இலரே (2)

இந்திரனோடு பிரமன்* ஈசன் இமையவர் எல்லாம்*

மந்திர மா மலர் கொண்டு* மறைந்து உவராய் வந்து நின்றார்*

சந்திரன் மாளிகை சேரும்* சதுரர்கள் வெள்ளறை நின்றாய்*

அந்தியம் போது இது ஆகும்* அழகனே! காப்பிட வாராய் (2)

போது அமர் செல்வக்கொழுந்து* புணர் திருவெள்ளறையானை*

மாதர்க்கு உயர்ந்த அசோதை* மகன்தன்னைக் காப்பிட்ட மாற்றம்*

வேதப் பயன் கொள்ள வல்ல* விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை*

பாதப் பயன் கொள்ள வல்ல* பத்தர் உள்ளார் வினை போமே (2)

வெண்ணெய் விழுங்கி வெறுங் கலத்தை- வெற்பிடை இட்டு* அதன் ஓசை கேட்கும்*

கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தன்னைக்* காக்ககில்லோம் உன்மகனைக் காவாய்*

புண்ணிற் புளிப் பெய்தால் ஒக்கும் தீமை* புரை புரையால் இவை செய்ய வல்ல*

அண்ணற் கண்ணான் ஓர் மகனைப் பெற்ற* அசோதை நங்காய்! உன்மகனைக் கூவாய் (2)

வண்டு களித்து இரைக்கும் பொழில் சூழ்* வருபுனற் காவிரித் தென்னரங்கன்*

பண்டு அவன் செய்த கிரீடை எல்லாம்* பட்டர்பிரான் விட்டுசித்தன் பாடல்*

கொண்டு இவை பாடிக் குனிக்க வல்லார்* கோவிந்தன்தன் அடியார்கள் ஆகி*

எண் திசைக்கும் விளக்காகி நிற்பார்* இணையடி என்தலை மேலனவே (2)

ஆற்றில் இருந்து* விளையாடுவோங்களைச்*

சேற்றால் எறிந்து* வளை துகிற் கைக்கொண்டு*

காற்றிற் கடியனாய்* ஓடி அகம் புக்கு*

மாற்றமும் தாரானால் இன்று முற்றும்*

வளைத் திறம் பேசானால் இன்று முற்றும் (2)

அங் கமலக் கண்ணன்தன்னை* அசோதைக்கு*

மங்கை நல்லார்கள்* தாம் வந்து முறைப்பட்ட*

அங்கு அவர் சொல்லைப்* புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்*

இங்கு இவை வல்லவர்க்கு* ஏதம் ஒன்று இல்லையே* (2)

தன்நேர் ஆயிரம் பிள்ளைகளோடு* தளர்நடைஇட்டு வருவான்*

பொன் ஏய் நெய்யொடு பால் அமுது உண்டு* ஒரு புள்ளுவன் பொய்யே தவழும்*

மின்நேர் நுண்ணிடை வஞ்சமகள் கொங்கை துஞ்ச* வாய்வைத்த பிரானே!*

அன்னே! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே* (2)

அஞ்சன வண்ணனை* ஆயர் கோலக் கொழுந்தினை*

மஞ்சனம் ஆட்டி* மனைகள்தோறும் திரியாமே*

கஞ்சனைக் காய்ந்த* கழல் அடி நோவக் கன்றின்பின்*

என்செயப் பிள்ளையைப் போக்கினேன்?* எல்லே பாவமே!* (2)

என்றும் எனக்கு இனியானை* என் மணிவண்ணனைக்*

கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று* அசோதை கழறிய*

பொன் திகழ் மாடப்* புதுவையர்கோன் பட்டன் சொல்*

இன் தமிழ் மாலைகள் வல்லவர்க்கு* இடர் இல்லையே* (2)

சீலைக் குதம்பை ஒருகாது* ஒருகாது செந்நிற மேற் தோன்றிப்பூ*

கோலப் பணைக் கச்சும் கூறை- உடையும்* குளிர் முத்தின் கோடாலமும்*

காலிப் பின்னே வருகின்ற* கடல்வண்ணன் வேடத்தை வந்து காணீர்*

ஞாலத்துப் புத்திரனைப் பெற்றார்* நங்கைமீர்! நானே மற்று ஆரும் இல்லை (2)

புற்றரவு அல்குல் அசோதை நல் ஆய்ச்சி* தன் புத்திரன் கோவிந்தனைக்*

கற்றினம் மேய்த்து வரக் கண்டு* உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம்*

செற்றம் இலாதவர் வாழ்தரு* தென்புது வை விட்டுசித்தன் சொல்*

கற்று இவை பாட வல்லார்* கடல்வண்ணன் கழலிணை காண்பர்களே (2)

நெறிந்த கருங்குழல் மடவாய்!* நின் அடியேன் விண்ணப்பம்*

செறிந்த மணி முடிச் சனகன்* சிலை இறுத்து நினைக் கொணர்ந்தது-

அறிந்து அரசு களைகட்ட* அருந்தவத்தோன் இடை விலங்கச்*

செறிந்த சிலைகொடு தவத்தைச்* சிதைத்ததும் ஓர் அடையாளம்* (2)

திக்கு நிறை புகழாளன்* தீ வேள்விச் சென்ற நாள்*

மிக்க பெரும் சபை நடுவே* வில் இறுத்தான் மோதிரம் கண்டு*

ஒக்குமால் அடையாளம்* அனுமான்! என்று* உச்சிமேல்-

வைத்துக்கொண்டு உகந்தனளால்* மலர்க்குழலாள் சீதையுமே (2)

வார் ஆரும் முலை மடவாள்* வைதேவி தனைக் கண்டு*

சீர் ஆரும் திறல் அனுமன்* தெரிந்து உரைத்த அடையாளம்*

பார் ஆரும் புகழ்ப் புதுவைப்* பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்*

ஏர் ஆரும் வைகுந்தத்து* இமையவரோடு இருப்பாரே* (2)

கதிர் ஆயிரம் இரவி* கலந்து எறித்தால் ஒத்த நீள்முடியன்*

எதிர் இல் பெருமை இராமனை* இருக்கும் இடம் நாடுதிரேல்*

அதிரும் கழற் பொரு தோள்* இரணியன் ஆகம் பிளந்து* அரியாய்-

உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை* உள்ளவா கண்டார் உளர் (2)

கரியமுகில்புரைமேனிமாயனைக்* கண்டசுவடுஉரைத்துப்*

புரவிமுகம்செய்துசெந்நெல்ஓங்கி* விளைகழனிப்புதுவைத்*

திருவிற்பொலிமறைவாணன்* பட்டர்பிரான் சொன்னமாலைபத்தும்*

பரவும்மனமுடைப்பத்தருள்ளார்* பரமனடிசேர்வர்களே (2)

அலம்பாவெருட்டாக்* கொன்றுதிரியும் அரக்கரை*

குலம்பாழ்படுத்துக்* குலவிளக்காய் நின்றகோன்மலை*

சிலம்பார்க்கவந்து* தெய்வமகளிர்களாடும்சீர்*

சிலம்பாறுபாயும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. (2)

மருதப்பொழில‌ணி* மாலிருஞ்சோலைமலைதன்னைக்*

கருதி உறைகின்ற* கார்க்கடல்வண்ணன் அம்மான்தன்னை*

விரதம்கொண்டேத்தும்* வில்லிபுத்தூர் விட்டுசித்தன்சொல்*

கருதியுரைப்பவர்* கண்ணன்கழலிணை காண்பர்களே (2)

உருப்பிணிநங்கை தன்னைமீட்பான்* தொடர்ந்துஓடிச்சென்ற*

உருப்பனைஓட்டிக் கொண்டிட்டு* உறைத்திட்டஉறைப்பன்மலை*

பொருப்பிடைக்கொன்றைநின்று* முறிஆழியும்காசும்கொண்டு*

விருப்பொடுபொன்வழங்கும்* வியன்மாலிருஞ்சோலையதே. (2)

ஆயிரம்தோள்பரப்பி* முடிஆயிரம்மின்இலக*

ஆயிரம்பைந்தலைய* அனந்தசயனன்ஆளும்மலை*

ஆயிரம்ஆறுகளும்* சுனைகள்பலஆயிரமும்*

ஆயிரம்பூம்பொழிலும்உடை* மாலிருஞ்சோலையதே (2)

மாலிருஞ்சோலைஎன்னும்* மலையைஉடையமலையை*

நாலிருமூர்த்திதன்னை* நால்வேதக்-கடல்அமுதை*

மேல்இருங்கற்பகத்தை* வேதாந்தவிழுப்பொருளின்*

மேல்இருந்தவிளக்கை* விட்டுசித்தன்விரித்தனனே (2)

நாவகாரியம்சொல்இலாதவர்* நாள்தொறும்விருந்துஓம்புவார்*

தேவகாரியம்செய்து* வேதம்பயின்றுவாழ்திருக்கோட்டியூர்*

மூவர்காரியமும்திருத்தும்* முதல்வனைச்சிந்தியாத* அப்-

பாவகாரிகளைப்படைத்தவன்* எங்ஙனம்படைத்தான்கொலோ! (2)

சீதநீர்புடைசூழ்* செழுங்கழனிஉடைத்திருக்கோட்டியூர்*

ஆதியான்அடியாரையும்* அடிமையின்றித்திரிவாரையும்*

கோதில்பட்டர்பிரான்* குளிர்புதுவைமன்விட்டுசித்தன்சொல்*

ஏதம்இன்றிஉரைப்பவர்* இருடீகேசனுக்குஆளரே (2)

ஆசைவாய்ச் சென்ற சிந்தையர்ஆகி* அன்னை அத்தன் என் புத்திரர்பூமி*

வாசவார் குழலாள் என்றுமயங்கி* மாளும்எல்லைக் கண்வாய் திறவாதே*

கேசவா! புருடோத்தமா! என்றும்* கேழல்ஆகியகேடிலீ! என்றும்*

பேசுவார் அவர் எய்தும் பெருமை* பேசுவான் புகில் நம்பரம்அன்றே (2)

செத்துப்போவதோர் போதுநினைந்து* செய்யும் செய்கைகள் தேவபிரான்மேல்*

பத்தராய்இறந்தார் பெறும்பேற்றைப்* பாழித்தோள் விட்டுசித்தன் புத்தூர்க்கோன்*

சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமாலைச்* செய்த மாலை இவைபத்தும் வல்லார்*

சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமால் மேல்* சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே (2)

காசும் கறைஉடைக் கூறைக்கும்* அங்குஓர் கற்றைக்கும்-

ஆசையினால்* அங்குஅவத்தப் பேர்இடும்* ஆதர்காள்!*

கேசவன் பேர்இட்டு* நீங்கள் தேனித்துஇருமினோ*

நாயகன் நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள் (2)

சீர்அணி மால்* திருநாமமே இடத்தேற்றிய*

வீர்அணி தொல்புகழ்* விட்டுசித்தன் விரித்த*

ஓரணியொண்தமிழ்* ஒன்பதோடுஒன்றும் வல்லவர்*

பேர்அணி வைகுந்தத்து* என்றும் பேணியிருப்பரே. (2)

தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும் தடிந்த* எம் தாசரதிபோய்*

எங்கும் தன் புகழாவிருந்து அரசாண்ட* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*

கங்கை கங்கைஎன்ற வாசகத்தாலே* கடுவினை களைந்திடுகிற்கும்*

கங்கையின் கரைமேல் கைதொழநின்ற* கண்டம்என்னும் கடிநகரே. (2)

வடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம்* வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி*

இடமுடை வதரி இடவகையுடைய* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*

தடவரை அதிரத் தரணி விண்டிடியத்* தலைப்பற்றிக் கரைமரம்சாடி*

கடலினைக் கலங்கக் கடுத்திழி கங்கைக்* கண்டமென்னும் கடிநகரே. (2)

மூன்றெழுத்ததனை மூன்றெழுத்ததனால்* மூன்றெழுத்தாக்கி* மூன்றெழுத்தை-

ஏன்றுகொண்டிருப்பார்க்கு இரக்கம் நன்குடைய* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*

மூன்றடி நிமிர்த்து மூன்றினில் தோன்றி* மூன்றினில் மூன்றருவானான்*

கான்தடம் பொழில்சூழ் கங்கையின் கரைமேல்* கண்டமென்னும் கடிநகரே. (2)

பொங்கொலி கங்கைக் கரைமலி கண்டத்து* உறை புருடோத்தமனடிமேல்*

வெங்கலி நலியா வில்லிபுத்தூர்க்கோன்* விட்டுசித்தன் விருப்புற்று*

தங்கிய அன்பால் செய்த‌ தமிழ்மாலை* தங்கிய நாவுடையார்க்கு*

கங்கையில் திருமால் கழலிணைக்கீழே* குளித்திருந்த கணக்காமே. (2)

மாதவத்தோன் புத்திரன்போய்* மறிகடல்வாய் மாண்டானை*

ஓதுவித்த தக்கணையா* உருவுருவே கொடுத்தானுர்*

தோதவத்தித் தூய்மறையோர்* துறைபடியத் துளும்பிஎங்கும்*

போதில் வைத்த தேன்சொரியும்* புனலரங்கம் என்பதுவே. (2)

பருவரங்கள் அவைபற்றிப்* படையாலித் தெழுந்தானை*

செருவரங்கப் பொருதழித்த* திருவாளன் திருப்பதிமேல்*

திருவரங்கத் தமிழ்மாலை* விட்டுசித்தன் விரித்தனகொண்டு*

இருவரங்கம் எரித்தானை* ஏத்தவல்லார் அடியோமே. (2)

மரவடியைத் தம்பிக்கு வான்பணையம் வைத்துப்போய்* வானோர்வாழ*

செருவுடைய திசைக்கருமம் திருத்திவந்து உலகாண்ட* திருமால்கோயில்*

திருவடிதன் திருவுருவும்* திருமங்கைமலர் கண்ணும் காட்டிநின்று*

உருவுடைய மலர்நீலம் காற்றாட்ட* ஒலிசலிக்கும் ஒளியரங்கமே. (2)

தன்னடியார் திறத்தகத்துத்* தாமரையாளாகிலும் சிதகுரைக்குமேல்*

என்னடியார் அதுசெய்யார்* செய்தாரேல் நன்றுசெய்தார் என்பர்போலும்*

மன்னுடைய விபீடணற்கா மதிளிலங்கைத் திசைநோக்கி மலர்க்கண்வைத்த*

என்னுடைய திருவரங்கற்கன்றியும்* மற்றோருவர்க்கு ஆளாவரே? (2)

கைந்நாகத்திடர் கடிந்த* கனலாழிப் படையுயான் கருதும்கோயில்*

தென்நாடும் வடநாடும் தொழநின்ற* திருவரங்கம் திருப்பதியின்மேல்*

மெய்ந்நாவன் மெய்யடியான் விட்டுசித்தன்* விரித்ததமிழ் உரைக்கவல்லார்*

எஞ்ஞான்றும் எம்பெருமான் இணையடிக்கீழ்* இணைபிரியாது இருப்பர் தாமே.(2)

துப்புடையாரை அடைவது எல்லாம்* சோர்விடத்துத் துணை ஆவர் என்றே*

ஒப்பிலேன் ஆகிலும் நின் அடைந்தேன்* ஆனைக்கு நீ அருள் செய்தமையால்*

எய்ப்பு என்னை வந்து நலியும்போது* அங்கு ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன்*

அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன்* அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே! (2)

மாயவனை மதுசூதனனை* மாதவனை மறையோர்கள் ஏத்தும்*

ஆயர்களேற்றினை அச்சுதனை அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானை*

வேயர்புகழ் வில்லிபுத்தூர்மன்* விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலைபத்தும்*

தூய மனத்தனாகி வல்லார்* தூமணி வண்ணனுக்காளர் தாமே. (2)

வாக்குத் தூய்மை இலாமையினாலே* மாதவா! உன்னை வாய்க்கொள்ள மாட்டேன்*

நாக்கு நின்னைஅல்லால் அறியாது* நான் அதஞ்சுவன் என் வசமன்று*

மூர்க்குப் பேசுகின்றான் இவன்என்று* முனிவாயேலும் என்நாவினுக்கு ஆற்றேன்*

காக்கை வாயிலும் கட்டுரைகொள்வர்* காரணா! கருளக் கொடியானே! (2)

காமர் தாதை கருதலர்சிங்கம்* காண இனிய கருங்குழற் குட்டன்*

வாமனன் என்மரகத வண்ணன்* மாதவன் மதுசூதனன் தன்னைச்*

சேமநன்குஅமரும் புதுவையர்கோன்* விட்டுசித்தன் வியன் தமிழ்பத்தும்*

நாமம்என்று நவின்றுஉரைப்பார்கள்* நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன்உலகே.

நெய்க்குடத்தைப்பற்றி* ஏறும்எறும்புகள்போல் நிரந்து* எங்கும்-

கைக்கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள்!* காலம்பெற உய்யப்போமின்*

மெய்க்கொண்டு வந்துபுகுந்து* வேதப்பிரானார் கிடந்தார்*

பைக்கொண்ட பாம்புஅணையோடும்* பண்டுஅன்று பட்டினம்காப்பே. (2)

உறகல் உறகல் உறகல்* ஒண்சுடராழியே! சங்கே!*

அறவெறி நாந்தகவாளே!* அழகியசார்ங்கமே! தண்டே!*

இறவுபடாமல்இருந்த* எண்மர் உலோகபாலீர்காள்!*

பறவைஅரையா! உறகல்* பள்ளியறைக்குறிக் கொண்மின் (2)

அரவத்து அமளியினோடும்* அழகிய பாற்கடலோடும்*

அரவிந்தப் பாவையும்தானும்* அகம்படி வந்துபுகுந்து*

பரவைத் திரைபலமோதப்* பள்ளி கொள்கின்றபிரானைப்*

பரவுகின்றான் விட்டுசித்தன்* பட்டினம்காவற்பொருட்டே. (2)

துக்கச் சுழலையைச் சூழ்ந்து கிடந்த* வலையை அறப்பறித்துப்*

புக்கினில் புக்குன்னைக் கண்டுகொண்டேன்* இனிப்போக விடுவதுண்டே?*

மக்கள் அறுவரைக் கல்லிடைமோத* இழந்தவள் தன்வயிற்றில்*

சிக்கென வந்து பிறந்து நின்றாய்!* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!* (2)

உனக்குப் பணிசெய்திருக்கும் தவமுடையேன்,* இனிப்போய்ஒருவன்-

தனக்குப்பணிந்து* கடைத்தலைநிற்கை* நின்சாயையழிவுகண்டாய்*

புனத்தினைக் கிள்ளிப்புதுவவி காட்டி* உன்பொன்னடிவாழ்கவென்று*

இனத்துக்குறவர் புதியதுண்ணும்* எழில்மாலிருஞ்சோலை எந்தாய்! (2)

சென்றுலகம் குடைந்தாடும் சுனைத்* திருமாலிருஞ்சோலை தன்னுள்-

நின்றபிரான்* அடிமேல் அடிமைத்திறம்* நேர்படவிண்ணப்பஞ்செய்*

பொன்திகழ்மாடம் பொலிந்துதோன்றும்* புதுவைக்கோன்விட்டுசித்தன்*

ஒன்றினோடு ஒன்பதும் பாடவல்லார்* உலகமளந்தான்தமரே. (2)

சென்னியோங்கு* தண்திருவேங்கடமுடையாய்!* உலகு-

தன்னை வாழநின்ற நம்பீ!* தாமோதரா! சதிரா!*

என்னையும் என்னுடைமையையும்* உன் சக்கரப்பொறியொற்றிக்கொண்டு*

நின்னருளே புரிந்திருந்தேன்* இனிஎன்திருக்குறிப்பே? (2)

பருப்பதத்துக் கயல்பொறித்த* பாண்டியர்குலபதிபோல்*

திருப்பொலிந்தசேவடி* என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய்*

மருப்பொசித்தாய்! மல்லடர்த்தாய்!* என்றென்றுஉன்வாசகமே*

உருப்பொலிந்தநாவினேனை* உனக்கு உரித்தாக்கினையே. (2)

தடவரை வாய்மிளிர்ந்து மின்னும்* தவள நெடுங்கொடிபோல்*

சுடரொளியாய் நெஞ்சினுள்ளே* தோன்றும்என்சோதிநம்பீ!*

வடதடமும் வைகுந்தமும்* மதிள்துவராபதியும்*

இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு* என்பால் இடவகைகொண்டனையே. (2)

வேயர் தங்கள் குலத்துதித்த* விட்டுசித்தன் மனத்தே*

கோயில்கொண்ட கோவலனைக்* கொழுங்குளிர் முகில்வண்ணனை*

ஆயரேற்றை அமரர்கோவை* அந்தணர்தம் அமுதத்தினை*

சாயைபோலப் பாடவல்லார்* தாமும் அணுக்கர்களே. (2)